De Gemeenteraad maakt zich op voor een nieuwe bestuursperiode. Bijna vier maanden na de verkiezingen worden de contouren zichtbaar van een Raadscollege met wethouders van de VVD, CDA en De VrijeLijst (!). Dankzij de steun van 1700 kiezers en het vertrouwen van onze collega’s in de raad staat De VrijeLijst op de drempel van een nieuw hoofdstuk in de politieke geschiedenis van Castricum. Onze fractievoorzitter Ron de Haan sprak onderstaande tekst uit in de Gemeenteraad bij de behandeling van de Voorjaarsnota (tegenwoordig: de Kadernota 2019).
(..) “Collega’s,
In de nieuwe overheidswereld die 170 jaar na het Huis van Thorbecke aan het ontstaan is bevinden we ons ook in Castricum op het ‘point of no return’. We zitten midden in een verbouwing, dat hebben we met elkaar afgesproken. Verbouwen geeft herrie. Wat heet. Iedereen die weleens een verbouwing heeft meegemaakt weet dat verbouwen onrust geeft. Lades worden opgeruimd. Kamers worden heringericht. Er wordt gesleept met dozen en voorraden. Sommige veranderingen hebben een onvoorspelbare uitkomst. Je moet soms wat geduld hebben. “Schuivende Panelen” was de naam van een rapport waarmee de visionaire Jan Pronk (ja inderdaad, van het statiegeld op plastic flesjes) van zijn PvdA al in 1987 een consensuspartij wilde maken, en afstand wilde doen van de drammerige wijze van oppositie voeren” (..)
(..) “Terwijl het aantal gemeenten van jaar tot jaar daalt, neemt de ‘workload’ voor lokale overheden toe. Deels omdat gemeenten daar zelf om vragen, deels omdat steeds meer taken die voorheen of nu nog aan het Rijk toebehoren, aan gemeenten worden overgedragen” (..)
(..) “De transities, sociaal, ruimtelijk en op energie stellen gemeenten niet alleen voor een opgave, ze zijn ook een uitnodiging om onszelf opnieuw te organiseren. Ze worden ingezet om onze inwoners tegen zo laag mogelijke kosten een zo hoog mogelijke kwaliteit te geven. En ze zijn vooral ook ingezet om de verbinding aan te kunnen gaan tussen de processen die hierbinnen spelen en de echte wereld “buiten”, op straat. Om zo te kunnen doen wat inwoners van de overheid vragen: een benadering dichtbij, persoonlijk, vraaggericht, voelbaar, hoorbaar en zichtbaar” (..)
(..) “Gemeentehuizen zijn niet langer de plaats waar je eens in de tien jaar je paspoort komt ophalen. Dat paspoort krijg je binnenkort echt wel thuisgestuurd. Het gemeentehuis wordt een gemeenschapshuis, voor dialogen en dorpsgesprekken tussen bestuur en inwoners over leefkwaliteiten, over innovaties, complexe vraagstukken over verkeer en vervoer, voorzieningen. Met een permanente inzage en uitwisseling van politieke actualiteiten, met een bedrijfsvoering die openstaat voor mensen die een extra steun in de rug kunnen gebruiken, omdat zij anders achterop raken” (..)
(..) “De basis van wat inwoners ons in Castricum vragen is dat we ons minder opsluiten in politieke zuilen, en elkaar meer opzoeken en vertrouwen op het overbruggen van verschillen en het verbinden van kwaliteiten. Die oproep, De VrijeLijst is daar trots op, is neergelegd in het Raadsprogramma dat raadsbreed is omarmd. De implementatie van de Maatschappelijke Agenda, en vooral de wijze waarop dit gebeurt, zullen de komende periode maatgevend zijn voor het versterken van de relatie tussen overheid en inwoners, binnen en ook buiten onze gemeentegrenzen” (..)
(..) “Liever dan een wat geforceerd geprogrammeerde behandeling van een Voorjaarsnota (Kadernota, zo u wil) kunnen we wat De VrijeLijst betreft niet snel genoeg beginnen met ons te verdiepen en inwoners te bevragen naar wat ons met het Raadsprogramma te doen staat. In de volgorde die daarbij past, met respect voor ieders inbreng, binnen duurzame financiële kaders. Zodat we in de herfst een vertaalslag naar 2019 hebben waarin Raad en inwoners zich herkennen” (..)
(..) “Voorzitter, bij verbouwingen zie je vaak dat de zolder wordt opgeruimd. Schuurtjes- en kofferbakverkopen horen daarbij, maar lijken die uit de kast komen niet. Ik begrijp ze dus wel, de partijen die snel nog even willen ‘cashen’ voordat de nieuwe huisraad z’n plek krijgt. Maar ik heb de neiging, uitgezonderd de ‘wake-up call’ van GroenLinks met wie we onze claim voor een duurzaamheidsfonds delen, om de moties waar we vanavond over spreken te zien als een poging alvast voor te sorteren nog voordat de wedstrijd is begonnen. In de wereld van de Formule I zou een dergelijke inhaalmanoeuvre door de leiding meteen worden weggevlagd. Ik wil die partijen vragen om hierbij stil te staan. Ga niet ongeduldig bij de schuifdeuren van Suanet’s Supermarket (Ron Suanet is de hoogste ambtenaar in Castricum, rdh.) staan voor te dringen, maar bewaar uw energie tot de ‘housewarming’ (..)